Simplon is al meer dan 40 jaar een centrum waar jongeren en jongerencultuur een hele belangrijke plaats innemen. Groningen is een studentenstad met een bruisende pop- en jongerencultuur. En doordat jongerencultuur steeds onderhevig is aan verandering, is Simplon ook vaak veranderd. Het begon allemaal met een conserven en later jassenfabriek uit het begin van de vorige eeuw aan een gracht ten noorden van het centrum van Groningen, het Boterdiep.
Begin jaren ’70 stond het Simplon pand leeg en werd het gekraakt door hippies en kunstenaars die er sessies en concerten organiseerden. Later werd het aanleunende pand 69 toegevoegd. Kenmerkend voor de Simplon zaal was ‘de kuil’: de vloer van het midden van de zaal was verzonken, waardoor een intieme sfeer ontstond.
Begin jaren ’80 kreeg de punkcultuur de overhand en werden legendarische punkconcerten in Simplon georganiseerd. Simplon was bijvoorbeeld het huispodium van de Boegies, een van Nederlands’ bekendste punkbands. Vrijwilligers zijn voor Simplon altijd erg belangrijk geweest. In de jaren ’80 kwamen rond de concerten steeds meer medewerkers die ondersteunende diensten ontplooiden: geluidstechnici, lichttechnici, fotografie, videotechniek, vormgeving, zeefdruk, computerwerkplaats en offset. Nieuwe activiteiten waren de bar, het eethuis en het filmhuis. Later kwam de nadruk te liggen op een vooruitstrevende culturele functie. In de jaren ’90 zat Simplon met ruim 150 vrijwilligers en dagelijks publieksactiviteiten, zoals undergroundconcerten, metalconcerten, houseparty’s, speelfilms, eethuis en café, en ruim 15 ondersteunende afdelingen, volledig draaiend op vrijwilligers was Simplon op zijn hoogtepunt.
In de overgang naar de jaren ’90 kwam het voortbestaan van Simplon onder druk te staan: Simplon had financiële problemen en de politiek vond dat Simplon en Vera te veel op elkaar leken. Beide centra werden om en om met stopzetten van de ondersteuning vanuit de Gemeente bedreigd. Uiteindelijk werd gekozen voor een cultureel/sociaal uitgangspunt voor Simplon, gefinancierd uit Welzijn. De combinatie van het toevoegen van medewerkers die weinig affiniteit met jongerencultuur hebben, toenemende zware financiële lasten vanwege de grote toename in betaalde stafleden zorgde opnieuw voor onrustige tijden. Concerten en danceparty’s moesten worden afgelast, het geluid van dansavonden werd aan banden gelegd. Een drumstel van een normaal bandje maakt al teveel geluid, waardoor alleen nog maar gedempte en onversterkte optredens konden worden georganiseerd. Ondanks pogingen van de programmering om met deze beperkingen een goede programmering neer te zetten, liet het publiek het massaal afweten, met als gevolg kelderende omzetten, en meer financiële problemen voor Simplon. Met behulp van protesten op alle manieren van de vrijwilligers besloot de gemeente om toch de bijdrage voort te zetten en bovendien kwamen er middelen voor een ingrijpende verbouwing voor de geluidsisolatie van het pand.
Na 3 jaar van onzekerheid leek in 2000 het tij voor Simplon te gaan keren. Het gehele gebouw werd grondig aangepakt, in de grote zaal konden in plaats van ruim 300 nu 400 bezoekers, de eerste verdieping kreeg een kleine zaal, café en chill ruimte voor maximaal 200 bezoekers. Begin 2002 werd het pand feestelijk heropend. Ook het beleid werd omgegooid. Er kwam een volledig nieuw, daadkrachtig, bestuur, nieuwe directie en de organisatie werd geprofessionaliseerd.. De vrijwilligers verdwenen in grote mate en werden vervangen door oproep- en uitzendkrachten. Een jongerencentrum was Simplon niet meer: het fenomeen jongerenwerker was verdwenen. De activiteiten werden meer en meer toegespitst op cultuur en met name muziek waar de jeugd en jongeren voor warm liepen. Simplon werd omgedoopt in Jongerencultuurpodium. Helaas leek in 2003 het doek wederom voor Simplon te gaan vallen. Wegens het zogenaamd niet bereiken van de doelgroep – vmbo jongeren, een eis vanuit afdeling welzijn – werd een forse bezuiniging ingezet. Ook nu weer werd er op niet mis te verstane wijze actie gevoerd. De gemeenteraad redde dit keer Simplon. Dat zou niet voor lang blijken. In de periode 2005-2006 ging de subsidiestroom van Simplon over van de afdeling welzijn naar cultuur. Echter was er wederom vanuit de gemeente onduidelijkheid over het te voeren beleid van Simplon, men vond het nu weer te weinig cultuur en dreigde met een het volledig stopzetten van de subsidie. Uiteindelijk werd Simplon met ruim 22% op haar subsidie gekort! Financieel helaas dus wel weer terug op het niveau van voor 2000!
Na 29 jaar in een spagaat tussen welzijn en cultuur werd de naam vanaf 2006 Poppodium Simplon. Met een nieuw bestuur en een reorganisatie binnen de vaste krachten heeft Simplon de zaak weer goed op een rijtje. Een volledig zelfstandige programmering is opgezet en een nieuw publiek aangeboord. Dance en hiphop in de meest brede zin van het woord en hebben een prominente plaats ingenomen binnen de programmering, die daarnaast bestaat uit onder andere pop, punk, rock, jazz en metal. En natuurlijk krijgt lokaal talent volop de gelegenheid om zichzelf te presenteren. Ook werkt Simplon weer veelal met vrijwilligers in plaats van betaalde krachten. Door al deze veranderingen heeft Simplon het laatste jaar een positieve gedaanteverwisseling ondergaan. De bezoekersaantallen stijgen en de ongeveer 75 vrijwilligers brengen een positieve en enthousiaste sfeer in het poppodium.
In 2010 werd Simplon voor het eerst in haar geschiedenis door de VNPF genomineerd voor de titel ‘Beste Poppodium van Nederland’.
(bron: o.a. Wikipedia, Simplon maandkrantjes)