De Witte Kunst + Huub Prins

Wat verbindt De Witte Kunst en Huub Prins? Nou, beide zijn ze vertegenwoordigers van de jaren ’90 VPRO energie gecombineerd met een 80’s synth sound. Vanavond bestijgen ze beide de planken van onze bovenzaal om belangrijke levensvragen op te roepen, en een reflectieve samenkomst te bewerkstelligen.

De Witte Kunst
De Witte Kunst is het culturele pensioenplan van multi-instrumentalist Lyckle de Jong en schrijver/zanger Koen van Bommel. De liedjes van dit Nedersynthpop duo gaan over dromen van een betere wereld, de angst om aangeraakt te worden en hoe je nou eigenlijk een plekje voor jezelf kunt creëren in deze chaotische wereld. Het paar put inspiratie uit VOF De Kunst en Het Goede Doel. De Witte Kunst trekken thema’s die hen reeds ook al aangingen, naar het hedendaagse. Het resultaat is een manifest dat eerder vragen oproept dan ze beantwoordt, en het is goed mogelijk dat de luisteraar in een staat van verwarring terechtkomt.

Initieel dreven optredens van dit buitengewone koppel om spanning, improvisatie en visueel spektakel. Zowel muzikaal als tekstueel kwam het ter plekke tot stand, terwijl Koen met een kraag van witte boterhammen, een juten zak of met stokbroden als armen optrad. Wat er ditmaal zal voorvallen, daar zijn we zeer benieuwd naar. Komt dat zien!

Huub Prins
Elias Elgersma alias Huub Prins maakt sentimentele Neder-synthkaraokepop. Elgersma ken je misschien wel van The Homesick en Yuko Yuko. Maar hij zingt ook graag in het Nederlands. Hoe hij daar bij kwam? Welja, daar komt De Witte Kunst in beeld: Elgersma werd namelijk door hen geïnspireerd om in zijn moedertaal te gaan zingen. Prins releasete al gauw zijn eerste EPs ‘Buitenspel’ en ‘De Rat’, gekenmerkt door eigenaardige en zelfreflectieve nederpop liedjes over vriendschap en slechte gewoontes. In maart 2022 kwam zijn debuutalbum ‘Hoofdpersoon’ uit. Voor dit album liet hij zich inspireren door artiesten als MAM, The The en Kate Bush. Huub is een enigma voor wie de poppodia geen vreemd terrein is. Met zijn filosofische, bespiegelende teksten en wavey synthpop-van-een-bandje zou hij zo een buitenechtelijk kind van Spinvis kunnen zijn.