Subterranean Street Society + The Monroes

Af en toe is het gewoon echt balen als een band een goede biografie heeft, én website ÉN goede muziek. Want wat kunnen wij dan nog toevoegen behalve ‘ja duh daarom hebben we het geboekt, kom ook!?’ Dus.. ja dus, daarom hebben we het geboekt, kom anders ook!

Nou goed: ook nog even een samenvatting van de bio dan, en natuurlijk een linkje voor uw klikgemak. Louis Puggaard Müller leefde als straatmuzikant in Kopenhagen, en was daar ook nog eens verdomde goed in. De Groningse markten en straten hebben het een stuk zwaarder te verduren wat dat betreft (met als uitzondering Moti).Hij kwam naar Amsterdam en werd pardoes van de straat geplukt door ‘National TV’ (Pauw). Rondtoeren met band door Europa zonder vaste shows en geld zorgde voor inspiratie voor het eerste album.

Er worden namen genoemd als Black Rebel Motorcycle Club en Paolo Nutini ter vergelijking, maar in een genre zijn Louis en zijn band niet gemakkelijk te vangen. De term ‘Heartfelt’ blijft wel plakken. Dat is zegmaar ‘gevoelens’ maar dan wel met een glas whisky i.p.v. zoete witte wijn. Snap je? Goed.

Als je de bak met CV’s van Groningse gitaarbandjes opentrekt kom je soms nog wel eens wat bijzonders tegen. Met 16 jaar ervaring, tours door heel Europa, en voorprogramma’s gespeeld te hebben voor o.a. The Black Keys zijn The Monroes meer dan bekwaam voor een avondje UP.

Waar ze vroeger een goede pot rafelige surfrock door de versterkers jengelden, wordt met de in begin 2019 uitkomende plaat “Scrapyard Songs” de perfecte balans gezocht tussen zwoele liedjes en hun onstuimige gitaarsound. Met roestige auto’s, kaarslicht, veel rook en een stoffige Marilyn Monroe plaat in het achterhoofd kun je een verrassende avond met The Monroes verwachten.